SOWA OPAC : Katalog centralny WBP w Opolu

80 wyników

Książka

W koszyku

oceń

Zaraza / Jerzy Ambroziewicz ; posłowie Szymon Słomczyński. - Wydanie drugie. - Warszawa : Dowody na Istnienie Wydawnictwo - Fundacja Instytut Reportażu, 2016. - 255, [5] stron ; 20 cm.

(Seria Faktyczny Dom Kultury)

Autor

Ambroziewicz Jerzy (1931-1994) Słomczyński Szymon (1988- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Epidemie Ospa Wrocław (woj. dolnośląskie)

Gatunek

Reportaż fabularny

Dziedzina i ujęcie

Medycyna i zdrowie Socjologia i społeczeństwo

Tytuł serii: Faktyczny Dom Kultury

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Zawiera aneks.

Zamknięte miasto. Kursujące nocami karetki. Mieszkańcy porywani przez ludzi w ciężkich gumowych kombinezonach z maskami na twarzach. To nie scenariusz filmu science-fiction, ale fabuła "Zarazy" - reporterskiej opowieści o epidemii ospy, która wybuchła we Wrocławiu w czasach, gdy większość lekarzy nie pamiętała już nawet, jak wyglądają objawy tej choroby. Przez dwa miesiące 1963 roku nikt nie mógł wjechać do miasta ani go opuścić, ogromna część mieszkańców leżała w tworzonych naprędce izolatoriach. Dzięki skuteczności ówczesnej propagandy i cenzury do dzisiaj mało znamy ten epizod naszej współczesnej historii. Jerzy Ambroziewicz napisał opowieść faktu na miarę mistrza tego gatunku Normana Mailera. „Czujemy narastanie grozy” - pisano o książce. Jednak jest to nie tylko historia epidemii we Wrocławiu, ale również studium psychologiczne społeczności w obliczu zagrożenia. Wtargnięcie choroby zmieniło ludzi i panujące między nimi stosunki. Wrocławskie zdarzenia ułożyły się w reporterską wersję "Dżumy".

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 338961, 366934 (2 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Wszystkie dzieci Louisa / Kamil Bałuk. - Warszawa : Dowody na Istnienie Wydawnictwo - Fundacja Instytut Reportażu, 2017. - 303, [1] strona ; 21 cm.

(Seria Reporterska)

Autor

Bałuk Kamil (1988- ).

Forma i typ

Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka.

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Zapłodnienie in vitro Ustalanie ojcostwa Osoby z zespołem Aspergera Rodzeństwo przyrodnie Holandia

Gatunek

Reportaż

Dziedzina i ujęcie

Socjologia i społeczeństwo Historia

Tytuł serii: Seria Reporterska

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

W latach 80. w Holandii rodzą się dzieci o skórze ciemniejszej, niż było to w planie. Jedną z zaskoczonych matek jest Sonja. Rok wcześniej wybiera cechy dawcy nasienia: wysoki, wykształcony, dyrektor w sektorze bankowym, zamężny, posiadający własne dzieci. Biały i przypominający jej męża. Dzieci będą podobne do państwa, a dawca pozostanie anonimowy - uśmiecha się doktor Jan K. Kobieta rodzi dziewczynkę, później chłopca. Z początku wyglądają tak, jak Sonja sobie wymarzyła. Później ich skóra niespodziewanie ciemnieje. Po latach okaże się, że Jan K., szef kliniki w Barendrechcie, stosował innowacyjną metodę poprawiającą skuteczność zapłodnień: mieszał nasienie różnych mężczyzn. O innowacji nie mówił przyszłym rodzicom, tak jak o tym, że wymyślał dane dawców. Jedna z gazet pisze, że w dokumentacji Dawcy S., którego kartę wybrała Sonja, lekarz pominął kilka informacji. Dawca był Holendrem, ale surinamskiego pochodzenia. Pracował w banku, lecz na szeregowej pozycji. Podobno nie był wysoki, nie miał nigdy żony, przyznał za to, że cierpi na lekką postać autyzmu. Charakteryzuje się ona m.in. ograniczoną empatią i obsesyjnymi zainteresowaniami. Jednym z nich miało być dla Dawcy S. posiadanie jak największej liczby dzieci, przez 19 lat spłodził ich około 200. Kiedy po latach córka Sonji dzięki bazie DNA odnajduje swojego biologicznego ojca, okazuje się, że uważa się on za nadczłowieka, który odniósł największy ewolucyjny sukces w kraju. Cieszy go, że w puli genetycznej Holandii jeszcze długo pozostanie jego ślad. W bazie DNA rejestrują się kolejne dzieci Dawcy S., dziś już dorośli. Jednym z 200 jest Bjorn, dwudziestopięciolatek, który wpada na niecodzienny pomysł: Odnajdę ich wszystkich. Odnajdę moich braci i siostry.

Kamil Bałuk pojechał do Holandii rozmawiać ze wszystkimi stronami dramatu o nadziejach, radości, cierpieniu i o niebezpieczeństwie przekraczania granic. Powstał ważny i piękny debiut reporterski.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 343171 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Drobiazg : miłość w czasach genetyki / Markéta Baňková ; przełożyła z języka czeskiego Dorota Dobrew. - Wydanie pierwsze. - Warszawa : Wydawnictwo Dowody na Istnienie, 2019. - 194 strony ; 21 cm.

Autor

Baňková Markéta (1969- ). Dobrew Dorota (1959- ).

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura czeska

Temat

Adopcja Genetycy Groteska Czarny humor

Gatunek

Powieść obyczajowa

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Tłumaczenie dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury Republiki Czeskiej.

Powieść, która zdobyła tytuł Czeskiej Książki Roku 2015. Autorka, rocznik 1969, jest artystką z dziedziny net-artu i popularyzatorką wiedzy naukowej w formie powieści. Powieściowy romans Baňkovej jest z jednej strony książką popularno-naukową, z drugiej - autorka przyprawia go czarnym humorem, tak charakterystycznym dla literatury czeskiej.

Tomasz - główny bohater, który był w dzieciństwie adoptowany - szuka swoich biologicznych rodziców. W ten sposób wpada w uzależnienie od wiedzy o genetyce. Zaczyna traktować każdego człowieka jak maszynę - nosiciela DNA. Zamiast ludzi, dostrzega jedynie zestawy genów. Nawet ciało ukochanej staje się dla niego przede wszystkim „workiem na geny”.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 357510, 357311 (2 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Na każdym rogu ta sama truskawka : teksty reporterskie z lat 1946-1950 / Jakub Sieczko. - Wydanie pierwsze. - Warszawa : Wydawnictwo Dowody na Istnienie, 2022. - 395, [13] stron ; 21 cm.

(Seria Reporterska)

Autor

Białoszewski Miron (1922-1983)

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Warszawa (woj. mazowieckie)

Gatunek

Reportaż Wywiad dziennikarski Publicystyka

Dziedzina i ujęcie

Historia Socjologia i społeczeństwo Polityka, politologia, administracja publiczna

Tytuł serii: Seria Reporterska

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

"Na każdym rogu ta sama truskawka" to zbiór nigdy niepublikowanych w formie książki tekstów prasowych Mirona Białoszewskiego. Jego reportaże, impresje reporterskie i wywiady ukazywały się przez niemal pięć lat na łamach „Kuriera Codziennego”, „Wieczoru Warszawy” i „Świata Młodych”.

W czerwcu 1946 roku Białoszewski rozpoczął swoją dziennikarską przygodę artykułem napisanym z obozu studentów w Leśnym Zdroju: „Placówka uniwersytecka, położona o trzy kilometry od granicy polsko-czeskiej, pośród dość znacznej ilości repatriantów, ale jeszcze większej Niemców (zawsze pewnych siebie) (…)”. Prowadził czytelników powstańczymi szlakami Starego Miasta („Jeszcze jeden skok przez wyłom na śmietnik, na stołek i… Rybaki 5. Można wyjść na ulicę”). Wszedł na szczyt spalonego wieżowca Prudentialu – przedwojennego symbolu nowoczesności, i chodził po jego belkach konstrukcyjnych niczym linoskoczek, co uwiecznił na zdjęciu fotoreporter, a my przerobiliśmy zdjęcie na rysunek i umieściliśmy go na okładce książki. Narzekał na zaśmiecenie stolicy plakatami („»Uśmiech mody« uśmiecha się do nas co pięć metrów”), opisał warszawskich sprzedawców oszukujących na wadze dorszy („na kilogramie ryb brakuje bardzo często po dwadzieścia deka”) i zachwycał się Oresteją wystawioną przez Teatr Polski. „Chór dziewic w barchanach, bogowie we flaneli, ale Atena w jedwabiu” – pisał o kostiumach aktorów. W cyklu wywiadów pytał mieszkańców stolicy o warunki pracy, pensje, mieszkanie. Osiemnastoletnia Hanna Pitrasiewicz, piaskarka w „płaszczyku wiatrem podszytym”, cieszy się, że kupiła ziemniaki na zimę. Danuta Plebanek, dziewiętnastolatka pracująca w księgarni, marzy o nauce zawodu, ale teraz „musi ze swoimi planami poczekać. Choć straciła tyle lat przez wojnę”.

Teksty Białoszewskiego przypadłyby do gustu futurystom: „Migają półnadzy robotnicy niosący narzędzia. W dużej hali działu mechanicznego stoi pośrodku na specjalnym rusztowaniu kadłub naprawionej barki. Obok w dziale kotlarsko-kowalskim miarowy łoskot. W fontannach iskier lśnią stalowe młoty. Wznoszone silnie oburącz mijają się z rozpaloną twarzą – do góry – zamach – w dół…”. I socrealistom: „Marszałkowska uniesie dalej jezdnię ponad nowym Dworcem Gdańskim (nr 6) i wpłynie szeroką rzeką asfaltu na Żoliborz, niosąc jakby w nurtach tej jezdni między nowoczesne, gładkie olbrzymy bloków mieszkalnych odbicia kolumnad i attyk starych, empirowych pałaców”.

"Na każdym rogu ta sama truskawka" to opowieści o mieście dźwigającym się z popowstańczej pożogi i o ludziach straumatyzowanych wojną, którzy próbują ułożyć sobie życie na nowo. To również dokument czasu o zmianach politycznych, które znalazły odbicie w prasie – od tekstów, w których poeta-reporter mógł bawić się językiem, po socrealistyczne produkcyjniaki. Białoszewski pokazuje w swoich reportażach miasto, które – jak pisał – „wywyższa [się], włazi pod górę, po skarpie, po wieżowcach, świeci, spada, topi się w wodzie, drży, całe od góry do dołu, gasi, zapala, zmąca, i od początku…”. "Na każdym rogu ta sama truskawka" to Miron Białoszewski od początku.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 374622 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Błony umysłu / [Jolanta Brach-Czaina]. - Wydanie drugie. - Warszawa : Dowody na Istnienie, 2022. - 174, [5] stron ; 17 cm.

Autor

Brach-Czaina Jolanta (1937-2021)

Forma i typ

Książki Publikacje naukowe

Temat

Istnienie (filozofia) Ontologia Życie codzienne

Gatunek

Esej

Dziedzina i ujęcie

Filozofia i etyka

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Na okładce i stronie tytułowej: Jolanta córka Ireny wnuczka Bronisławy prawnuczka Ludwiki.

„Jolanta, córka Ireny, wnuczka Bronisławy, prawnuczka Ludwiki” – gdy na okładce pierwszego wydania tej niezwykłej, filozoficznej opowieści o człowieku zamiast tradycyjnego imienia i nazwiska pojawiły się imiona przodkiń Jolanty Brach-Czainy, zapanowały zdumienie, konsternacja i zachwyt. Dopiero odkrywaliśmy w Polsce herstorię, a ludowa historia kobiet dopiero zaczynała być opowiadana.

Niewiele jest książek równie przełomowych dla polskiej filozofii i literatury jak dzieła Jolanty Brach-Czainy. Wielokrotnie cytowane i dyskutowane stały się kluczowe dla zrozumienia tego, kim jesteśmy. W rozważaniach zebranych w "Błonach umysłu" Brach-Czaina przypomina - podobnie jak w legendarnych "Szczelinach istnienia" - o rytuałach, które wypełniają naszą codzienność. Ale co wynika z faktu, że żyjemy? I jak żyć w świecie, który ciągle się przeobraża? Zdaniem filozofki ludźmi stajemy się poprzez relacje. „Jestem wśród innych tak, jak oddycham”, pisze. "Błony umysłu" są zaproszeniem do przyjrzenia się na nowo światu ludzi, zwierząt, roślin i pojęć. Zaproszeniem nieustannie aktualnym, bo zawsze w swojej zachłanności „kurczowo ściskamy okruchy świata, żebrząc o życie”.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 373020 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Rzeczywistość komponowana / Jolanta Brach-Czaina ; [wstęp Eliza Kącka ; redakcja Wojciech Szot]. - Wydanie pierwsze. - Warszawa : Wydawnictwo Dowody, 2023. - 310, [10] stron ; 17 cm.

Autor

Brach-Czaina Jolanta (1937-2021) Kącka Eliza (1982- ) Szot Wojciech (1986- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Feminizm Społeczeństwo Sztuka

Gatunek

Antologia Esej Publicystyka

Dziedzina i ujęcie

Filozofia i etyka Kultura i sztuka Socjologia i społeczeństwo

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Bibliografia prac autorki na stronach 301-[311].

Książka dostępna także jako e-book.

Rzeczywistość komponowana to wybór najważniejszych esejów i wywiadów prasowych Jolanty Brach-Czainy, autorki wybitnych książek filozoficznych Szczeliny istnienia i Błony umysłu.

Jolanta, córka Ireny, wnuczka Bronisławy, prawnuczka Ludwiki – jak sama o sobie napisała – na początku kariery naukowej zajmowała się estetyką i teatrologią, w kolejnych dziesięcioleciach jej zainteresowania kierowały się w stronę etyki i literaturoznawstwa. W latach 90. dała się poznać jako zaangażowana feministka, obrończyni praw kobiet do decydowania o sobie. Na początku XXI wieku pisała artykuły poświęcone „radykalnej sztuce kobiecej” czy odezwy w obronie wolności artystycznej. Niniejszy zbiór – poprzedzony wstępem Elizy Kąckiej – pokazuje tę ewolucję zainteresowań filozofki.

W Lubiewie Brach-Czaina odnajdywała nadzieję, że przed „zniewoleniem i terrorem monolitycznych zasad” ochroni nas „przegięcie”. W czasach, gdy jeszcze nie mówiono o niebinarności, filozofkę fascynowały momenty, w których „ujawniają się inne niż znane dotychczas formy człowieka”. W artykule dla „Rzeczpospolitej” nazwała Radio Maryja „nieszczęściem polskiej kultury”. Proponowała, by ostrzeżenie przed możliwością „obrazy uczuć religijnych” umieszczano na wystawach niezależnie od tego, co prezentują. W tekście Progi polskiego feminizmu opublikowanym w 1995 roku podkreślała, że „wartości głoszone w obu systemach, komunistycznym i katolickim, były na ogół sprzeczne, ale skutki nakazów często się sumowały”.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 386371 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Szczeliny istnienia / Jolanta Brach-Czaina. - Wydanie czwarte. - Warszawa : Dowody na Istnienie, 2022. - 215, [4] strony ; 17 cm.

Autor

Brach-Czaina Jolanta (1937-2021)

Forma i typ

Książki Publikacje naukowe

Temat

Istnienie (filozofia) Ontologia Życie codzienne

Gatunek

Esej

Dziedzina i ujęcie

Filozofia i etyka

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Ścierka, piasek, szczur, talerz, pąk, kiełbasa, wiśnia, kurz – egzystencjalny konkret to podstawa rozważań Jolanty Brach-Czainy w książce "Szczeliny istnienia". Obcinanie paznokci, wynoszenie śmieci, ścielenie łóżka, zmywanie naczyń, obieranie ziemniaków – każda z tych czynności ma w oczach filozofki wymiar egzystencjalny i metafizyczny. Brach-Czaina dopatruje się egzystencjalnego sensu zarówno w rodzeniu się czy umieraniu, jak i w jedzeniu czy codziennym krzątaniu się po domu.

Filozofia codzienności Jolanty Brach-Czainy bierze się z zadumy na tym, co blisko, dookoła nas, czego doświadcza każdy człowiek. „Podstawę naszego istnienia stanowi codzienność. A że fakt istnienia przeżywamy jako niezwykle ważny, więc ogarnia nas zdumienie, ilekroć uświadamiamy sobie, że upływa ono na drobiazgach.”

Wydany po raz pierwszy w 1992 roku esej był wielkim wydarzeniem literackim. Zyskał miano książki kultowej, „biblii feminizmu”. Przede wszystkim jednak czytelnicy odbierali te niewielkie objętościowo teksty bardzo osobiście, ponieważ pada w nich pytanie nawet nie o to, jak powinniśmy istnieć, ale o to, jak rzeczywiście istniejemy.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 373280 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Domy bezdomne / Dorota Brauntsch. - Warszawa : Wydawnictwo Dowody na Istnienie, 2019. - 205, [1] strona : ilustracje kolorowe ; 21 cm.

(Seria Reporterska)

Autor

Brauntsch Dorota.

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Budownictwo mieszkaniowe Budownictwo wiejskie Cegła Wsie Górny Śląsk Pszczyna (woj. śląskie)

Gatunek

Reportaż

Dziedzina i ujęcie

Architektura i budownictwo Etnologia i antropologia kulturowa Historia

Tytuł serii: Seria Reporterska

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Bibliografia na stronach 196-205.

Zrealizowano w ramach stypendium Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury.

Właściwie wypalone cegły, jeśli uderzyć jedna o drugą, wydają dźwięczny ton i są wiśniowe, prawie bordo. Na cegłę mówiono: palcówka - bo często, ten, kto ją robił, zostawiał w niej odciski palców. Na dom potrzeba pięćdziesiąt tysięcy wiśniowych palcówek. Buduje się dla innych. Nie tylko dla dzieci i wnuków, ale dla otoczenia. Dla miejsca. Żeby nie zepsuć przestrzeni, nawiązać z nią relację, wtopić się w krajobraz. Ale dom żyje, dopóki żyje w nim człowiek. „Kto zdążył, ten wyburzył” - słyszy Dorota Brauntsch. Bo murowane domy chłopskie na ziemi pszczyńskiej z XIX i początków XX wieku wreszcie zostały uznane za zabytki, dowód kultury, a więc podlegają ochronie. Tylko że prawie wszystkie już zniknęły... I nadal znikają. To opowieść o cegle, kulturze chłopskiej, przemianie Górnego Śląska i o tym, czym jest dom. I jeszcze o idealistach, którzy próbują ocalić przeszłość. Bo jeśli nie wiesz, skąd jesteś, nie wiesz, kim jesteś.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 353811 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Fabryka absolutu / Karel Čapek ; przełożył z języka czeskiego Paweł Hulka-Laskowski. - Wydanie czwarte, dodruk. - Warszawa : Dowody na Istnienie Wydawnictwo, copyright 2015. - 150, [6] stron, [4] strony tablic ; 21 cm.

(Stehlík)

Autor

Čapek Karel (1890-1938) Hulka-Laskowski Paweł (1881-1946) Szczygieł Mariusz (1966- )

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Przynależność kulturowa Literatura czeska

Temat

Absolut

Gatunek

Powieść

Tytuł serii: Stehlík

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Maszyny zwane karburatorami zaczęły masowo wytwarzać absolut. W pewnym momencie było go już tak dużo, że postanowiono bombardować nim Anglię. Nastała na świecie nieograniczona obfitość wszystkiego, czego ludziom potrzeba. Ale ludziom potrzeba wszystkiego, tylko nie nieograniczonej obfitości. Zauważono, że absolut potrafi przypodobać się ludowi i wszędzie przybiera mentalność danego kraju. W cesarstwie niemieckim absolut natychmiast stał się państwowy, w Polsce działał jak jakiś gatunek alkoholu, a w Czechach na przykład zachowywał się jak indywidualista. Każdy miał tam swój absolut na własną rękę. O tym mniej więcej traktuje "Fabryka absolutu". Zaręczam Państwu, że Karel Capek jest najnowocześniejszym pisarzem europejskim pierwszej połowy XX wieku - Mariusz Szczygieł.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 368723 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Obudzę się na Shibui / Anna Cima ; przełożył z języka czeskiego Krzysztof Wołosiuk ; ilustracje Anna i Igor Cimowie ; wstęp Mariusz Szczygieł. - Wydanie pierwsze. - Warszawa : Dowody na Istnienie Wydawnictwo - Fundacja Instytut Reportażu, 2020. - 332, [3] strony : ilustracje ; 21 cm.

(Stehlík)

Autor

Cima Anna (1991- ) Wołosiuk Krzysztof (1984- ). Cima Igor Szczygieł Mariusz (1966- )

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura czeska

Temat

Kobieta Pisarze Studenci Praga (Czechy) Tokio (Japonia) Japonia

Gatunek

Powieść

Tytuł serii: Stehlík

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Tłumaczenie dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury Republiki Czeskiej

Nagrody: Magnesia Litera, Nagroda Jiříego Ortena oraz Nagroda Česká kniha, 2019.

Dziewczyna o imieniu Jana - najpierw nastolatka, a potem studentka - kocha się platonicznie w aktorach Kurosawy, czyta Murakamiego i powoli uzależnia się od Japonii. Niestety, podróż szesnastolatki do Tokio i wypowiedziane lekkomyślnie życzenie („Chcę tu zostać, nie chcę wracać do Czech”) stają się początkiem jej uwiezienia w tokijskiej dzielnicy - Shibuya. Wydaje się, że z labiryntu zdarzeń, kultury i języka nie ma wyjścia.

"Obudzę się na Shibui" to także historia nieco już starszej Jany, studentki japonistyki, która natrafia w uczelnianej bibliotece na tekst Kawashity, zapomnianego pisarza epoki Taisho, i krok po kroku odkrywa tragiczne losy autora, a my poznajemy jego dzieło sprzed stu lat.

Powieść Anny Cimy skomponowana jest jako splot trzech linii narracyjnych: opowieści o uwięzionej licealistce, przypadku literackiego śledztwa oraz tekstów Kawashity tłumaczonych przez Janę i jej przyjaciela. Wszystkie trzy wątki łączą się ze sobą i uzupełniają w intrygujący sposób, każdy z nich musi zostać dopowiedziany, aby pozostałe nabrały sensu. "Obudzę się na Shibui" to świetnie opowiedziana fabuła, rozgrywająca się równolegle w Japonii i w Pradze, napisana kilkoma językami: rozpoczyna się od nieporadnych zapisków nastolatki, a kończy stylizowaną na japońską powieścią sprzed wieku. To debiut Anny Cimy, za który otrzymała w 2019 roku trzy najważniejsze czeskie nagrody literackie: Magnesia Litera w kategorii Odkrycie roku, Nagrodę Jiříego Ortena przyznawaną autorom do trzydziestego roku życia oraz Nagrodę Česká kniha.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 363940, 365342 (2 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Bóg nie jest automatem do kawy : rozmowa z księdzem Zbigniewem Czendlikiem / Markéta Zahradníková ; przełożyła Julia Różewicz. - Wydanie pierwsze. - Warszawa : Wydawnictwo Dowody na Istnienie - Fundacja Instytutu Reportażu, 2018. - 277, [3] strony : fotografie, portret ; 21 cm.

Autor

Czendlik Zbigniew (1964- ) Zahradníková Markéta (1971- ) Różewicz Julia (1982- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Czendlik, Zbigniew (1964- ) Duchowieństwo katolickie Polacy za granicą Duszpasterstwo Polska Czechy

Gatunek

Wywiad-rzeka

Dziedzina i ujęcie

Religia i duchowość

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Na stronie tytułowej: Dla tych, którzy potrafią czytać sercem.

Ilustracje na obwolucie.

Czeska nagroda literacka Magnesia Litera.

Najpopularniejszym księdzem w ateistycznych Czechach jest Polak. Ksiądz Zbigniew Czendlik przyjechał do Czech w 1992 roku i szybko zdobył wielką popularność. Ugruntowały ją programy telewizyjne, które prowadził oraz książka "Postel, hospoda, kostel" - co po polsku znaczy: łóżko, knajpa, kościół - w której odpowiadał na pytania Markéty Zahradníkovej. W Czechach książka stała się bestsellerem i zdobyła literackie nagrody. Na kazaniu ksiądz Zbigniew oznajmia, że Bóg nie jest ciekawy tego, co zrobiliśmy źle - ciekawi go to, co zrobiliśmy dobrze. "Ksiądz Czendlik u nas nie mógłby się zachowywać jak w Czechach. Mam wrażenie, że jest on trochę polskim uchodźcą. Drodzy Czesi, dlaczego nam go nie zwrócicie? Może i ja, który uważam się za niewierzącego, wróciłbym pod jego skrzydłami do Kościoła. Zbigniew Czendlik wywołuje we mnie chęć poszukiwania w Kościele czegoś nowego" - z tekstu Mariusza Szczygła do czeskiego wydania książki "Bóg nie jest automatem do kawy".

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 349886, 366935 (2 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Zapomniane światło / Jakub Deml ; przełożył z języka czeskiego Andrzej Czcibor-Piotrowski ; [esej Jakub Deml napisał Jindřich Chalupecký ; tłumaczenie Andrzej S. Jagodziński ; fragmenty w języku francuskim przełożyła Agnieszka Kinel ; fragmenty w języku niemieckim przełożyły Katarzyna Leszczyńska i Ewa Ostrowska ; fragmenty w języku łacińskim przełożyła Julita Gredecka]. - Wydanie drugie. - Warszawa : Wydawnictwo Dowody na Isnienie, 2022. - 193, [4] strony ; 20 cm.

(Stehlík)

Autor

Deml Jakub (1878-1961) Jagodziński Andrzej Sławomir (1954- ) Kinel Agnieszka Piotrowski Andrzej (1931-2014) Chalupecký Jindřich (1910-1990). Jakub Deml Leszczyńska Katarzyna (1969- ) Orłowska Ewa Maria Gredecka Julita

Forma i typ

Książki Proza Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura czeska

Temat

Deml, Jakub (1878-1961) Literatura czeska

Gatunek

Esej Powieść

Dziedzina i ujęcie

Historia Literaturoznawstwo

Tytuł serii: Stehlík

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Nazwa autora eseju i jego tłumacz w copyright.

Tę książkę Jakub Deml napisał w gorączce w ciągu kilku nocy w 1934 roku. Po wydaniu została skonfiskowana, a do sprzedaży wróciła dopiero po zaczernieniu „niemoralnych”, erotycznie drażniących fragmentów. To wściekły tekst! Spowiedź. Krwawe rozliczenie ze światem, który nie akceptował autora, zresztą z wzajemnością. A dziś – pomnik nowoczesnej prozy.

Deml był poetą i prozaikiem, jednym z najbardziej oryginalnych pisarzy czeskich XX wieku. Z woli rodziców i za namową znanego poety Otokara Březiny – Jakub zaprzyjaźnił się z nim jeszcze przed maturą – został rzymskokatolickim księdzem. W 1902 roku ukończył seminarium duchowne w Brnie. Jednak proboszcz, który twierdził, że ksiądz jest psem, a zadaniem psa – szczekać na Pana Boga, nie był do zaakceptowania przez hierarchię kościelną; zwłaszcza na katolickich Morawach, gdzie za karę przenoszono go z parafii do parafii. W wieku 34 lat został zmuszony do przejścia na emeryturę z nakazem zamieszkania w Pradze. Na jego życie silny wpływ miały cztery związki z kobietami, które stały się pożywką dla jego twórczości. „Pozorna sensacyjność jest tu jednak sprawą zewnętrzną: istota tych związków opierała się na bliskości myśli, poglądów i celów” – pisze w Historii literatury czeskiej prof. Zofia Tarajło-Lipowska. W 1935 roku Deml poznał 18-letnią Marię Rosę Junovą, która zrezygnowała dla niego ze studiów i przez dwadzieścia cztery lata prowadziła mu dom, pomagając w działalności wydawniczej. Jakub Deml większość swoich dzieł publikował własnym sumptem, w niewielkim nakładzie.

"Zapomniane światło" jest książką gatunkowo trudną do określenia. Licealiści w Czechach uczą się, że to „bolesny strumień krzyku księdza i poety”. Całość jest rozmową Demla z poetą B. M. Ptáčkiem, a jednocześnie opowieścią o umieraniu na gruźlicę wiejskiej parafianki Demla oraz polemiką ze światem. Książkę bardzo cenił Bohumil Hrabal i uważał ją za idealny zapis strumienia świadomości.

Pisano o Demlu, że był mściwy i histeryczny, a z przeciwnikami i sprawcami życiowych rozczarowań zawsze rozliczał się bezpardonowo. Skutkowało to izolacją pisarza i odwróceniem się od niego przyjaciół. Jedynym, który został przy nim do końca swych dni, był Březina. W 1931 roku Jakub Deml napisał głośną książkę "Moje świadectwo o Otokarze Březinie", która wywołała wojnę między nim a czeskim światem literackim. Zrzucił bowiem metafizycznego poetę z piedestału, pokazując go z nie najlepszej strony, łącznie z jego antysemityzmem – zresztą o własnym też nie zapomniał. "Zapomniane światło" to również reakcja na antydemlowską kampanię wielbicieli Březiny.

Do "Zapomnianego światła", którego pierwsze polskie wydanie ukazało się w 2000 roku, dodajemy esej Jindřicha Chalupeckiego z książki o czeskich ekspresjonistach. „Przyjaźń Březiny z Demlem była tym mocniejsza, że ukryty był w niej także motyw miłosny – pisze Chalupecký. – W życiu Březiny pojawia się młodziutki Jakub Deml, ze swym niemal dziewczęcym wyglądem (Florian w swych dziennikach nazywa go ironicznie »hermafrodytą«), ze swym poetyckim geniuszem i z entuzjastycznym uwielbieniem. Z nikim Březina nie będzie się czuł tak blisko związany”. Uważał, że Deml był „jednym z tych wspaniałych ludzi, w bliskości których otwierają się ukryte źródła serca i wypowiedzenie wszystkiego – także tego, do czego się nawet przed sobą nie przyznaliśmy."

"Po co dziś czytać Demla? - zastanawia się Mariusz Szczygieł, autor serii literatury czeskiej Stehlík, w której ukazuje się książka. - Choćby po to, aby się przekonać, że wszystkie źle społecznie widziane cechy, takie jak nieustępliwość, wybujały egotyzm, kłótliwość, czy przekonanie o własnej nieomylności mogą być podłożem wybitnej literatury. A poza tym ksiądz, który szczeka na Pana Boga, jest zawsze ciekawy”.

aktualnie wypożyczona

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 373281 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Moienzi Nzadi : u wrót Konga / Tadeusz Dębicki ; wstęp Olga Stanisławska. - Warszawa : Dowody na Istnienie, 2016. - 139, [5] stron ; 22 cm.

(Faktyczny Dom Kultury)

Autor

Dębicki Tadeusz (1902-1952). Stanisławska Olga (1967- ).

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Dębicki, Tadeusz (1902-1952) Marynarze Statki Porty Żegluga morska Życie codzienne Obyczaje i zwyczaje Kolonializm Demokratyczna Republika Konga Afryka Środkowa

Gatunek

Relacja z podróży Reportaż

Dziedzina i ujęcie

Podróże i turystyka

Tytuł serii: Faktyczny Dom Kultury

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

W copyright: Fundacja Instytut Reportażu.

W 1928 r. na belgijski parowiec Mateba zaciąga się polski marynarz, Tadeusz Dębicki. Spełnia w ten sposób swoje marzenie o podróży do Afryki Środkowej, a czytelnikom przywozi imponujący, skrzący się detalami reportaż. Dębicki jest zachwycony przyrodą, ale nie szczędzi realistycznych szczegółów: ścinający z nóg upał, smród spalonej oliwy, wyziewy węgla, mordercza praca Kongijczyków przy rozładunku cementu - obserwujemy z bliska kolonialne realia. Autor „U wrót Konga” zadziwia przede wszystkim otwartością. Jako jeden z nielicznych świadków swojej epoki współczuje czarnoskórym Kongijczykom: 12-letnim chłopcom pracującym w gorącej jak piec ładowni parowca, dźwigającym nieskończoną liczbę skrzyń dynamitu i worków cementu, karanym chłostą za upuszczenie baryłki gwoździ. Dębicki opisuje wyzysk, rabunek, niewolniczą pracę, rasizm i pychę - zjawiska, które Europa dostrzeże dopiero za kilkadziesiąt lat. Jeśli każda cywilizacja ma tendencje do narcyzmu - pisał za Kapuścińskim Mariusz Szczygieł w „Antologii polskiego reportażu” - to Dębicki reporter i Dębicki gość zachowywał się w Afryce jak ktoś, kto nie ma zamiaru być narcyzem.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 362904 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Kampucza, godzina zero / Zbigniew Domarańczyk ; wstęp Wojciech Tochman ; posł. Piotr Ostaszewski. - Wyd. 2., popr. - Warszawa : Dowody na Istnienie Wydawnictwo - Fundacja Instytut Reportażu, cop. 2015. - 276, [4] s. ; 20 cm.

(Faktyczny Dom Kultury)

Autor

Domarańczyk Zbigniew (1933-2013). Ostaszewski Piotr (1964- ). Tochman Wojciech (1969- ).

Forma i typ

Książki

Temat

Kambodża

Gatunek

Publicystyka polska

Tytuł serii: Faktyczny Dom Kultury

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Tuż po upadku reżimu Czerwonych Khmerów, na początku 1979 roku, Zbigniew Domarańczyk przekracza granicę zamkniętej od czterech lat, umęczonej i straumatyzowanej Kambodży. To nie sławny na cały świat włoski reporter Tiziano Terzani wjechał wtedy pierwszy do Kambodży - jak sam twierdził. To był nasz Domarańczyk. Nowe władze wydają mu wizę wjazdową nr 1. Polski operator kamery oraz dźwiękowiec dostają wizy nr 2 i 3. Reżim Czerwonych Khmerów dokonał jednego z największych ludobójstw w nowożytnej historii świata. Autor książki rozmawia z ocalałymi i sam siebie pyta, jak to się mogło stać. Docieka dlaczego zabijano z tak niebywałym okrucieństwem. To pytanie nie daje mu spokoju.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 333458 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Śmierteńka / Lucie Faulerová ; przełożyła z języka czeskiego Agata Wróbel. - Wydanie pierwsze. - Warszawa : Wydawnictwo Dowody, 2023. - 167, [9] stron ; 21 cm.

(Stehlík)

Autor

Faulerova Lucie (1989- ) Wróbel Agata (tłumaczka)

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura czeska

Temat

Kobieta Pociągi Samobójstwo Tożsamość osobista

Gatunek

Powieść

Tytuł serii: Stehlík

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Książka dostępna także jako e-book.

Nagroda Literacka Unii Europejskiej, 2021

To powieść o tym, że najtrudniejsze walki toczymy we własnej głowie.

Marie lubi dotykać nieznajomych. Intencjonalnie. „Kiedy kasjer daje mi resztę – wyznaje – przywieram palcami do jego dłoni, jakbym chciała się do niej przykleić”. Pcha się w kolejkach, siada w ścisku. Staje wśród czekających na metro lub tramwaj. „A kiedy jesteśmy już w środku, opieram się o nich, chwytam poręcz kilka centymetrów od cudzej dłoni, a potem pomału, pomalutku, po-ma-lu-sień-ku przysuwam swoją coraz bliżej i bliżej”. Obawia się, że chyba nigdy nie była w pełni sobą. „Zawsze tylko pomieszkiwałam w światach innych ludzi. Wprowadzałam się do nich jak do cudzych domów”. Czuje się jak „rama bez obrazu. Szczotka bez szufelki. Półprosta. Nieskończone zda…”.

Środki lokomocji dają jej szansę na bliskość, zaś podróż koleją – możliwość rozmowy z samą sobą. Do wtóru stukotu kół wagonów, przy akompaniamencie rytmicznych dźwięków pociągu Marie snuje opowieść – o sobie, o rodzinie i słodko-gorzkim dzieciństwie, o poszukiwaniu sensu na warsztatach medytacji i kursach reiki, o siostrze, która niespodziewanie odeszła, i pustce, której nie sposób zasypać. O strachu przed nieistnieniem. A także o wszystkich, którzy dobrowolnie zdecydowali się na śmierć. W myślach Marie wciąż powraca dziewczyna, która na miejsce ostatnich chwil swojego życia wybrała tory praskiego metra.

To konsekwentnie rytmiczna proza jak konsekwentny jest rytm jadącego pociągu. Pisarz Jáchym Topol powiedział, że jest pod wielkim wrażeniem książki – tego rytmu właśnie, jej dialogów i konstrukcji. W 2021 roku Śmierteńka zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej. Czescy krytycy są zgodni: to jedna z najciekawszych czeskich powieści ostatnich lat.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 386358 (1 egz.)

Książka

W koszyku

(Seria Reporterska)

Autor

Gardocki Bartosz (1984- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Taksówkarze Polacy Zwierzenia Polska Warszawa (woj. mazowieckie)

Gatunek

Reportaż

Dziedzina i ujęcie

Socjologia i społeczeństwo

Tytuł serii: Seria Reporterska

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Bartosz Gardocki po pięciu latach rzucił pracę w agencji public relations, żeby spełnić swoje marzenie - zostać taksówkarzem. Jego pasażerami są między innymi: Hanna Krall, Tomasz Stańko, Zbigniew Wodecki, Rafał Trzaskowski, ale i sprzedawca skarpet spod Dworca Centralnego, powstaniec warszawski, lewicowy baron, pan Marek, który odwiedza prostytutki, niewidomy o nazwisku Drakula, sfrustrowana matka...

W książce „Kurs na ulicę Szczęśliwą” taksówka jest jak konfesjonał, a jej kierowca jak spowiednik. Tych kilkanaście minut intymności przypomina jazdę windą z obcym człowiekiem. Kierowca i pasażer są skazani na swoje towarzystwo, czują nawzajem swój zapach. Niektórzy nie patrzą taksówkarzowi w oczy, traktują go jak maszynę, do której wrzucili monetę, nic nie mówią. Inni mówią bez przerwy.

„Wiem dużo. Czasami wiem rzeczy, których wolałbym nie wiedzieć. Wiem kto z kim, kiedy, za ile, kto kogo, kto komu, czy było dobrze, czy źle, czy będzie jeszcze raz. Słucham ludzi. Jezu, tylu ludzi... Przez tych pięć lat w najlepszym zawodzie świata w mojej taksówce siedziało z piętnaście tysięcy osób”. Taylor z Wielkiej Brytanii wsiadł do taksówki bez majtek, informatyk z Gdyni uwierzył w duchy, emerytka w zielonym kapeluszu poleca masaże, a żona komunistycznego ministra zwierza się z samotności… Kiedy Bartosz Gardocki usiadł za kierownicą, poczuł się szczęśliwy. Szybko się okazało, że jego pasażerowie też szukają szczęścia.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 365340, 365021 (2 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

27 śmierci Toby'ego Obeda / Joanna Gierak-Onoszko. - Warszawa : Dowody na Istnienie, 2019. - 340, [4] strony ; 21 cm.

(Seria Reporterska)

Autor

Gierak-Onoszko Joanna (1980- ).

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Dziecko maltretowane Dziecko seksualnie wykorzystywane Internaty Polityka społeczna Społeczeństwo Stosunki etniczne Szkolnictwo Kanada

Gatunek

Reportaż

Dziedzina i ujęcie

Historia Socjologia i społeczeństwo

Tytuł serii: Seria Reporterska

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Wybrana bibliografia na stronach: 315-340. Filmografia, netografia.

To też jest Kanada: siedem zapałek w słoiku, sny o czubkach drzew, powiewające na wietrze czerwone suknie, dzieci odbierane rodzicom o świcie. I ludzie, którzy nie mówią, że są absolwentami szkół z internatem. Mówią: jesteśmy ocaleńcami. Przetrwaliśmy. - Zniszczono cały nasz naród. Nigdyśmy się nie podnieśli. W Europie ekscytujecie się modą na Kanadę, bo patrzycie na nią przez kolorowe skarpetki naszego nowoczesnego premiera. Ale prawda mniej się nadaje do lajkowania - powiedział autorce jeden z bohaterów tej książki. Joanna Gierak-Onoszko spędziła w Kanadzie dwa lata, sprawdzając, co ukryto pod tamtejszą kulturową mozaiką. W swoim reportażu autorka kreśli obraz Kanady, który burzy nasze wyobrażenia o tym kraju. Dlaczego Kanada ściąga dziś z pomników i banknotów swoich dawnych bohaterów? Jak to możliwe, że odbierano tam dzieci rodzicom? Czyja ręka temu błogosławiła? "27 śmierci Toby’ego Obeda" to reporterska opowieść o winie i pojednaniu, zbrodni bez kary i ludziach, którzy wymykają się przeznaczeniu.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 360269, 353465 (2 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Krahelska. Krahelskie / Olga Gitkiewicz. - Wydanie pierwsze. - Warszawa : Dowody na Istnienie, 2021. - 333, [3] strony ; 22 cm.

(Seria Reporterska)

Autor

Gitkiewicz Olga (1977- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Krahelska, Halina (1886-1945) Krahelska, Krystyna (1914-1944) Krahelska, Wanda (1886-1968) Kobieta Poeci polscy Działacze społeczni Polska

Gatunek

Reportaż Biografia

Dziedzina i ujęcie

Historia Socjologia i społeczeństwo

Tytuł serii: Seria Reporterska

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Bibliografia na stronach 323-333.

Trzy kobiety, jedno nazwisko, zbliżone lata aktywności, ta sama klasa społeczna. Często je mylono, dopisywano im nieistniejące pseudonimy, litery w nazwisku, przypisywano nie ich intencje, mieszano szczegóły biografii, jeden życiorys rozpisywano na trzy - albo - częściej trzy zlepiano w jeden.

Halina Krahelska, legendarna inspektorka pracy, działaczka społeczna i komunistka. Kwestionowała każdy system, a na obiad podawała pogadankę o zatrudnianiu dzieci w łódzkich fabrykach włókienniczych, choć przecież gotowała podobno znakomicie, goście chwalili zwłaszcza jej pieczyste, i piekła mazurki. Nikomu się nie kłaniała. Wanda Krahelska, zamachowczyni z dobrego domu, stała na balkonie w peruce, gdy ulicą jechał powóz carskiego namiestnika. Krystyna Krahelska użyczyła twarzy i ciała pomnikowi warszawskiej Syrenki i jak syrena była dzielna i jasna, a żaden dom nie był jej domem. Klisze, klisze. Więc jak to opowiedzieć? Może usunąć nietrafione epitety, spróbować znaleźć nowe, poddać się, spróbować raz jeszcze. Starać się o obiektywizm i dystans, a potem jednak oceniać. Przykładać współczesną miarę do niewspółczesnych zamiarów, bez pozwolenia czytać cudze listy, rewidować pamięć, tropić błędy, popełniać własne, wpadać w pułapki, gubić się w ślepych zaułkach pomylonych życiorysów, opowiadać. To jest książka o Halinie Krahelskiej i innych kobietach z rodziny Krahelskich. To jest książka o kliszach. Niektóre są prześwietlone.

Klisze, klisze. Więc jak to opowiedzieć? Może usunąć nietrafione epitety, spróbować znaleźć nowe, poddać się, spróbować raz jeszcze. Starać się o obiektywizm i dystans, a potem jednak oceniać. Przykładać współczesną miarę do niewspółczesnych zamiarów, bez pozwolenia czytać cudze listy, rewidować pamięć, tropić błędy, popełniać własne, wpadać w pułapki, gubić się w ślepych zaułkach pomylonych życiorysów, opowiadać. To jest książka o Halinie Krahelskiej i innych kobietach z rodziny Krahelskich. To jest książka o kliszach. Niektóre są prześwietlone.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 367979 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Nie hańbi / Olga Gitkiewicz. - Warszawa : Dowody na Istnienie Wydawnictwo - Fundacja Instytut Reportażu, 2017. - 217, [4] strony ; 21 cm.

(Seria Reporterska)

Autor

Gitkiewicz Olga (1977- ).

Forma i typ

Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka.

Temat

Bezrobocie Rynek pracy Polska

Gatunek

Reportaż problemowy.

Dziedzina i ujęcie

Socjologia i społeczeństwo.

Tytuł serii: Seria Reporterska

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Bibliografia, netografia na stronach 205-217.

Bezrobocie jest najniższe od ponad dwóch dekad, a warunki na rynku pracy dyktują pracownicy. Ponoć. Są wykresy i tabele, które to mają potwierdzać, są analitycy, którzy te słowa powtarzają jak mantrę, są politycy, którzy się tym zdaniem zachłystują. I są ludzie, którzy rynkiem pracy nie potrząsną. Rynek ich połknie i wypluje. Ta książka jest o nich. O Ilonie Pujanek, która powiesiła się w noworoczny poranek – możliwe, że z powodu mobbingu. Tylko czy polskie prawo definiuje, czym jest mobbing? O przedsiębiorcy budowalnym, który wprawdzie nielegalnie zleca pracę, ale nie podlega kontroli PIP-u. O zwalnianych pracownicach Almy, które nawet w pustym sklepie musiały przestawiać towar na półkach. O marszach bezrobotnych w czasach wielkiego kryzysu i o ludziach bezrobotnych osiem dekad później, w kraju, w którym podobno bezrobocia nie ma; o coraz bardziej oswojonych z prekarnością młodych ludziach.

To reporterski rzut oka na polski rynek pracy – historycznie i dziś. Jak bardzo ten rynek się zmienił od czasu, kiedy chałupnicy przeszli z domowych warsztatów do fabrycznych hal? Jak bardzo kryzys wczesnych lat 90. różnił się od kryzysu lat 30., gdy bezrobotni organizowali strajki? I wreszcie - co to znaczy nie pracować w świecie, w którym ponoć nie pracuje tylko ten, kto nie chce?

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 347487 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Głusza / Anna Goc. - Wydanie pierwsze. - Warszawa : Dowody na Istnienie Wydawnictwo, 2022. - 244, [4] strony ; 22 cm.

(Seria Reporterska)

Autor

Goc Anna (1987- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Bariery komunikacyjne Głusi Język migowy Wykluczenie społeczne Polska

Gatunek

Reportaż

Dziedzina i ujęcie

Socjologia i społeczeństwo

Tytuł serii: Seria Reporterska

Instytucja: Fundacja Instytut Reportażu

Bibliografia, netografia, wykaz aktów prawnych na stronach 242-[245].

"Słyszaki” – mówią czasem głusi o słyszących. Czy ludzi można opuścić językowo? Nie dać im prawa do języka? Albo za wszelką cenę nakłaniać do nauczenia się innego języka, którym posługuje się większość, chociaż dla wielu z nich to zadanie niewykonalne?

Jedno z pierwszych pytań, które zadają słyszący: głusi nie słyszą, ale przecież chyba mogą nauczyć się czytać? Gdy dowiadują się, że nie - nie wszyscy głusi w Polsce potrafią czytać ze zrozumieniem po polsku - słyszący dziwią się jeszcze bardziej: przecież to Polacy, kończą polskie szkoły, żyją w kraju, w którym wiadomości, pisma urzędowe, diagnozy i wyroki są po polsku. Jak to możliwe, że nie znają języka ojczystego?

- Jesteśmy niepełnosprawni tylko między wami, słyszącymi - mówi jeden z bohaterów "Głuszy". - Gdy jesteśmy sami ze sobą, głusi z głuchymi, możemy używać naszego języka i nie czujemy się inni. Dotąd o głuchych wypowiadali się głównie ci, którzy słyszą. Teraz głusi chcą opowiedzieć o sobie sami. Wychowawca z internatu dla głuchych dzieci bił je i znęcał się nad nimi psychicznie. Głucha kobieta miga, że wychowankowie nie mogli o tym nikomu powiedzieć, bo większość z nich nie potrafiła mówić, a ich matki nie nauczyły się języka migowego. Głucha kobieta w ciąży trafiła do szpital, ale nikt nie wezwał tłumacza. Jej syn, uczeń podstawówki, który umiał migać, musiał przekazać matce, że noworodka nie udało się uratować. W czasie pandemii głucha matka zobaczyła, że nauczycielka ze szkoły dla głuchych mówi do jej syna podczas lekcji online. „Dlaczego ona to robi? - zastanawiała się. - Przecież on nic nie słyszy”.

„Jeszcze Porsy nie zdęła,/ lea my żeczamy,/ Co tam obca przemoc wziąła,/ Szablą odbierzemy. Marsz, marsz, Dąbrows,/ Z ziemi fłoskie do Borsy./ Zam twog przewodem/ Złoczym się z narodem” - czyta na głos głuchy Daniel Kotowski. - Tego oczekuje ode mnie Rzeczpospolita Polska - miga. - Artykuł dwudziesty siódmy Konstytucji RP mówi, że „W Rzeczypospolitej Polskiej językiem urzędowym jest język polski”. A więc ja, obywatel głuchy od urodzenia, powinienem mówić. Nawet jeśli nie potrafię, choć przez kilkanaście lat próbowałem się nauczyć. Nawet jeśli nie słyszę swojego głosu. Mam konstytucyjny obowiązek mówić po polsku.

Anna Goc, dziennikarka „Tygodnika Powszechnego” i laureatka Stypendium im. Ryszarda Kapuścińskiego, w swojej książce oddaje głos głuchym.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 378156 (1 egz.)